Zomervakantie in Zuid-Frankrijk

Gepost door Bux op zaterdag 28 augustus 2010

De laatste buitenlandse trip van Iben was naar Kent, Engeland. De start daarvan verliep niet echt voorspoedig zoals te lezen is in de blog van 19 juni 2010 (“De schapenboerderij van Grandma 2010”). Dat probleem was voorbij en dus gingen we met een compleet volgepakte auto, samen met Pien, maandagochtend 9 augustus op weg. We zouden de rit naar Zuid-Frankrijk in 2 dagen rijden. Tinka wilde niet in één keer doorrijden en ook voor de kleine Iben zou dat fijner zijn. Ergens halverwege was een stop gepland, waar precies wisten we nog niet...
De reis verliep voorspoedig, al hadden we rond Parijs nog een file. Tegen de avond zijn we van de autoroute afgegaan om ergens wat te eten. Bij Orléans zijn we een hotel ingedoken waar Iben in zijn eigen campingbedje sliep.

De volgende morgen lekker ontbeten in het hotel en daarna door naar het zuiden. Een vriendin van Tinka verbleef met haar man en baby op een camping vlak langs onze route. Daar zijn we tegen de middag langs gegaan en hebben samen wat gegeten. Daarna doorgereden en tegen de avond kwamen we aan op onze camping net buiten Camon. We zaten niet bij mijn ouders, maar wel in de buurt. Zo konden we ze regelmatig zien, maar waren we ook lekker met z'n drieën. :) De volgende morgen kwamen oma en opa al langs. Iben was in zijn nopjes door dit leuke bezoek. Samen met oma en opa spelen, da's altijd leuk!

De dagen erop hebben we verschillende dingen gedaan. De eerste uitstap met Iben was naar Mirepoix, een mooi middeleeuws dorpje. Daar stond ook een draaimolen en dus ging Iben erop! Hij vond het leuk maar toch ook wel een beetje raar. Op de foto's kijkt hij alle kanten op, behalve naar de camera. Zo te zien is hij niet bang voor draaiende dingen. Mooi!
De dag erop zijn we gaan wandelen. Voor Iben hadden we een draagzak voor op de rug. Hiermee kon hij makkelijk meegenomen worden. Eerst hebben we op de camping de varkens, koeien en paarden bekeken. Iben vond dat spannend al die beesten bij elkaar. Dat vee hoorde bij de boerderij waar de camping onderdeel van uitmaakt. Zij hebben 120 hectare grond en daar past wel een tentje bij... De wandeling ging buiten de camping verder langs een veld met zonnebloemen. Wat Iben van al die gele bloemen vond weet ik niet, maar wij vonden het een mooi gezicht. Langs de rivier zijn we naar het dorpje Camon gelopen. Ook dat dorp is oud en mooi. Gezellig met de locals op het enigste terrasje wat er is wat gedronken. Vonden ze mooi en ook Iben vermaakte zich uitstekend. 's Avonds ben ik nog naar mijn ouders gereden.

De camping was voorzien van een mooi buiten zwembad. Iben had nog niet echt in het water gedreven, dus dat zou wat worden... Maar hij vond het fantastisch! Iben is helemaal gek van water. Tinka had voor hem een opblaasbaar zitje gekocht, zodat hij zittend in het zwembad kon drijven. Ondanks dat het water niet al te warm was, vond Iben het erg leuk. Haal hem er dan maar eens uit. Dat werd huilen dus. “Morgen kan je weer lieverd, nu moet je eruit!”. Dat hielp niet... :(

Maar de volgende morgen ging Iben niet naar het zwembad. Nee, hij ging naar het naburige dorpje Lagarde. Klinkt als Italiaanse politie maar niets lijkt erop! Bovenop de heuvel bij het dorp staat een heel oude kasteel uit 1063. Helaas is het behoorlijk in verval geraakt. En ondanks dat er rond 1990 door vrijwilligers is begonnen om het weer te verbeteren, ziet het er slecht uit en staan er zaken op instorten. Wij zijn met z'n drieën het terrein op gegaan en hebben met Iben in de draagzak rond gelopen. Tot onze verbazing werd het terrein en het kasteel bewoond. Niet door mensen maar door ezels. Grappig, want ze liepen ook een trap op naar de 1e verdieping. Iben wist het allemaal niet met die beesten. Waarschijnlijk zat hij, mede door het warme weer, met zijn hoofd bij het zwembad. En de babes aldaar! In het dorp was een feest waar wij ook nog even zijn gaan kijken. Omdat we niet één van de ongeveer 190 inwoners waren, vielen we op. Dat vond Iben alweer een stuk leuker met de muziek en gezelligheid.

En ook de dag na het kasteel heeft Iben het zwembad niet gezien. Eerst zijn we samen met oma en opa een pizza gaan eten. Omdat men voornamelijk overdag warm eet in Frankrijk, zaten wij rond het middaguur aan de maaltijd. Voor Iben was er een potje. Daarna zijn we met de auto van oma en opa naar Carcasonne gereden. “Weer van die oude meuk...” moet Iben gedacht hebben bij het zien van de vestingstad. Ook hier werd hij in de draagzak op de rug van moeder, oma, opa of vader rondgedragen. Het was wederom een fantastische dag, dus niet te lang in de zon met het ventje. Daarom zijn we, na het wandelen over de vestingmuren, nog ergens in de schaduw wat gaan drinken. En bij het verlaten van de vesting stond wederom een draaimolen. “Ha, plezier!” dacht Iben en daar ging hij... Lachend draaide hij rondjes terwijl hij werd vergezeld door oma.

De dagen erna is Iben uit logeren geweest bij oma en opa. Zodoende hadden zij een paar dagen met hem alleen en konden wij eens flink wandelen. Want met zo'n klein ventje op je rug in de hete zon doe je dat niet. We hebben een flinke tocht door een gorge gemaakt. Ook zijn we naar een ruïne bovenop een berg gelopen. Erg mooi om de geschiedenis van het gebied te zien.

Na nog wat dagen local rondhangen hebben we met oma en opa een rondleiding over de boerderij gedaan. Iben ging mee in de buggy, maar die kon het terrein moeilijk aan her en der. Hierbij kregen we uitleg van de boer en verkende we verschillende delen van de landerijen. Als afsluiter zat er een diner bij (op boerderij niveau, dus in een TL-verlichte ruimte met jeugdkamp tafels en zitbanken) met eigen producten. Zeer smakelijk! Afscheid van oma en opa genomen, want die zouden we deze vakantie niet meer zien.

Als afsluiter zijn we met Iben naar de top van een berg gereden. Daar waren allerlei wintersport voorzieningen en zo kon je nog met een skilift naar boven. Iben heeft het vanuit zijn buggy gade geslagen. Ook hier weinig vermaak voor hem en dus hebben we hem een ijsje gegeven.

Na bijna 2 weken in de Franse Pyreneeën gekampeerd te hebben was het tijd voor de terugreis. Ook die ging in 2 dagen en verliep gesmeerd. Deze keer zijn we net ten noorden van Parijs gestopt. Zo hadden we de volgende dag nog maar 400 km. te rijden en waren we begin van de middag weer thuis. Terug bij de katten. Terug in (na de Pyreneeën het toch wel benauwde) Eindhoven.

Zomervakantie in Zuid-Frankrijk